Irene Scharrer (02.02.1888 - 11.01.1971), Engels pianiste, leerlinge van Tobias Matthay. Ze maakte haar debuut op haar 16de (dus 1904), speelde onder dirigenten als Landon Ronald, Henry Wood, Arthur Nikisch, Hans Richter en maakte tournees door Nederland, België, Frankrijk, Duitsland, Scandinavië en de V.S., maar na haar huwelijk in 1915 (met S. Gurney Lubbock) stelde ze haar gezin op de eerste plaats. Gedurende haar carrière trad ze regelmatig samen op met de beroemde Engelse pianiste Myra Hess (1890-1965), ook op haar laatste concert in juni 1958.
Ze maakte platen voor HMV vanaf 1909, en koos in 1929 voor Columbia.
Halverwege de jaren '30 maakte ze haar laatste plaatopnamen. Één van haar laatste opnamen werd een groot succes: het Scherzo van Litolff van diens Concerto Symphonique No. 4 Op. 102., met Sir Henry Wood als dirigent. Deze opname is hier op mijn blog te downloaden, evenals eerdere opnamen van haar die ik postte.
De HMV had eigenlijk HMN moeten heten: His Master's Noice i.p.v. His Master's Voice. Een van de beroemdste labels produceerde, althans in Engelse persing, zo ongeveer de meeste ruis van alle labels. Zo ook deze plaat. Verwacht vooral geen topkwaliteit. Wonderlijk ook dat men bij HMV koos voor een koppeling met een verschil in opnamedata van 15 jaar.
1 Franz Liszt: Rhapsody 3:16
Opname 23-07-1909
2 Frédéric Chopin: Fantaisie impromptu op.66 4:19
Opname 04-03-1924
Irene Scharrer, piano
78t 30 cm: HMV D 86 (05526 / 05583) 3534f / Cc 4804-3
Download mp3