* * * 78 toeren klassiek * * *

Hans Knappertsbusch (Elberfeld, 12.03.1888 - München, 25.10.1965): Duits dirigent. Studeerde filosofie in Bonn en directie aan het conservatorium van Keulen bij Fritz Steinbach (1855-1916), de leraar van o.a. Fritz Busch, Karl Elmendorff, Albert van Raalte en Erwin Schulhoff. Enkele highlights uit zijn dirigentenloopbaan:
1913-1918: Elberfeld
1918-1919: Leipzig
1919-1922: Dessau
1922-1935; 1945: Bayerisches Staatsorchester. In 1935 moest hij van Hitler het veld ruimen.
"Kna" was een uitgesproken tegenstander van de Nazi's, wat leidde tot veel aanvaringen, maar hij bleef tijdens de oorlog in Duitsland.
1937: dirigeerde in Londen Salome.
Na de oorlog dirigeerde hij regelmatig in Bayreuth (Festspiele) en in Wenen (Wiener Philharmoniker).
Met name beroemd als dirigent van Richard Wagner, Richard Strauss, Anton Bruckner en Johannes Brahms.
1918-1938: huwelijk met Ellen Neuhaus, die in 1938 stierf.
Een discografie van zijn opnamen is hier te vinden.

Een hele mooie heldere opname! Prachtig uitgevoerd.

Joseph Haydn: Symfonie no.94 in G (Paukenslag) (1791):
1 adagio cantabile - vivace assai 6:44
2 andante 6:31
3 menuetto 4:27
4 allegro molto 3:59
Berliner Philharmoniker o.l.v. Hans Knappertsbusch
78t 30 cm: Electrola DB 5671-5673
2RA.5224-2; 5225-1; 5226-3; 5227-2; 5228-2; 5229-2
Opname Berlijn, 30.10.1941
Totale tijd: 21:41

Download mp3

Het vioolconcert in D werd door Igor Stravinsky (een van mijn favoriete componisten) gecomponeerd in 1931. De Amerikaanse componist en diplomaat Blair Fairchild (1877-1933) had het concert bij Stravinsky besteld voor zijn beschermeling, de Pools-Joodse violist Samuel Dushkin. Dushkin werkte nauw met Stravinsky samen bij de totstandkoming van het vioolconcert.
De première werd op 23 oktober 1931 live uitgezonden via de radio, vanuit de Philharmonie in Berlijn, met het Berlijns Radio Symfonie Orkest, Samuel Dushkin als violist en Igor Stravinsky als dirigent. Dushkin speelde ook de première in Amerika in januari 1932 o.l.v. Sergei Koussevitzky met het Boston Symphony Orchestra. (Stravinsky verdiende $7000 + 10% royalties met de compositie, Dushkin verdiende bij de première $250,- + het alleenrecht het vioolconcert te spelen voor een periode van 2 jaar).
Dushkin maakte ook de eerste opname van dit concert in 1935, met Stravinsky als dirigent van Les Concerts Lamoureux (deze opname dus).

Samuel Dushkin (Suwalki, 13.12.1891 - New York, 24.06.1976): Pools-Joodse violist, componist en docent. Opgeleid aan het conservatorium van Parijs, had ook les van Leopold Auer en Fritz Kreisler.
1918: debuut in Europa
1924: debuut in Amerika met de New York Symphony Orchestra o.l.v. Walter Damrosch
1924: Amsterdam: gaf de première van de orkestversie van Tzigane (Ravel) met het Concertgebouworkest o.l.v. Pierre Monteux
Hij werkte meer samen met Stravinsky (Duo Concertante; Divertimento) en trad ook regelmatig samen met hem op.

Dit is een Polydor-opname uit 1935, her-uitgebracht op DGG in de serie "Musica Nova".

Igor Stravinsky: Vioolconcert in D (1931)
1 Toccata 5:51
2 Aria 1 4:12
3 Aria 2 4:29
4 Capriccio 6:01
Samuel Dushkin, viool
Concerts Lamoureux o.l.v. Igor Stravinsky
78t 30 cm: DGG 69614 - 69616
GEP 771, 772, 768, 767, 769, 770
Opname Parijs, 28+29.10.1935
Totale tijd: 20:33

Download mp3

Frits Schuurman, 40 jarig jubileum R.O. (1944)

Frits Schuurman (Nijmegen, 25.06.1898 - Durban, 23.09.1972): Nederlands dirigent en componist. Studeerde o.a. bij Hendrik Andriessen, Conservatorium Amsterdam (Sem Dresden; hij slaagde in 1921) en bij Albert Roussel (Parijs).
Hij trok een periode door Frankrijk, Spanje, Portugal, Marokko en keerde in 1926 in Nederland terug.
1931-1938: dirigent Haarlemse Orkest Vereniging, dirigeerde ook het mannenkoor Koninklijke Liedertafel Zang en Vriendschap
1938-1949: dirigent Residentie Orkest, als opvolger van Peter van Anrooy
1949: werd dirigent in Johannesburg
Hij componeerde orkestmuziek en liederen.
Hij was getrouwd met violiste Maria Neuss (achter-achterkleinkind van Antonin Dvorák).

Het is moeilijk om informatie over deze dirigent te vinden. Terwijl hij toch een behoorlijke tijd dirigent is geweest van het Residentie Orkest. Zelfs in het herdenkingsboek van het Residentie Orkest bij het 100-jarig bestaan (Risico en vertrouwen, door Sytze Smit, 2004) komt Frits Schuurman er erg bekaaid af. Overigens: ook aan Peter van Anrooy wordt in dat boek nauwelijks aandacht besteed: een gemiste kans.

De Decca-platen zijn vermoedelijk van 1946, en van erg slechte kwaliteit. Na de oorlog moesten er, als je een nieuwe plaat kocht, oude platen ingeleverd worden, omdat er gebrek aan schellak was. Het was wel weer een uitdaging om de ergste ruis eruit te krijgen zonder te veel verlies van geluidskwaliteit.
De repertoirekeuze is interessant, Bartók en De Falla.
Als het klopt dat de platen in 1946 opgenomen zijn horen we Sam Swaap als concertmeester: hij heeft Concentratiekamp Theresienstadt overleefd, werd door het Residentie Orkest uitgenodigd zijn oude positie weer in te nemen en speelde op 25 november 1945 zijn eerste concert. Overigens verliet hij het Residentie Orkest weer in 1949.

Residentie Orkest o.l.v. Frits Schuurman:

1 Béla Bartók: Roemeensche dansen 7:09
78t 30 cm: Decca X 10038 AM 1004 / 1005

Manuel de Falla - "El Amor Brujo":
2 Pantomime en Andantino 4:39
3 Danza ritual del fuego 3:57
78t 30 cm: Decca X 10039 AM 1006 / 1007

Download mp3

Peter van Anrooy, 1917

Peter van Anrooy (Zaltbommel, 13.10.1879 - Den Haag, 31.12.1954), dirigent en componist.
1890-1899: Studeerde aan de Toonkunst Muziekschool Utrecht viool bij Simon van Adelberg en compositie bij Johan Wagenaar. Ging naar Moskou om directie bij Willem Kes te studeren en compositie bij Sergei Taneyev. Was vervolgens violist in Glasgow (met Kes als dirigent).
1902-1903: violist Tonhalle Orchester Zürich
1905-1911: dirigent Groninger Orkest Vereeniging
1911-1917: dirigent Arnhemse Orkest Vereeniging
1917-1935: dirigent ResidentieOrkest te Den Haag. Helaas heeft hij veel te verduren gehad van de plaatselijke pers, die een hetze tegen hem voerde omdat hij (naar hun mening) te avontuurlijk programmeerde, met ook eigentijdse muziek, onder wie veel Nederlandse componisten.

Peter van Anrooy met het Residentie Orkest, 1925

Van Anrooy was een principiële man. Zo weigerde hij (en met hem 25 orkestleden) in januari 1937 bij een galaconcert voorafgaand aan het huwelijk van prinses Juliana en prins Bernhard, in aanwezigheid van Koningin Wilhelmina, het nazistische Horst-Wessel-Lied te dirigeren. De Duitse diplomaten die bij het concert aanwezig waren, hadden dit geëist. Het lied werd wel degelijk gespeeld (!!!), maar Van Anrooy werd vervangen door C.L. Walther Boer, dirigent van de Koninklijke Militaire Kapel.

Van 1947 tot vlak voor zijn dood verzorgde hij voor de AVRO een hoog gewaardeerd radioprogramma: "Inleiding tot muziekbegrip".

Deze markante man heeft helaas maar 3 plaatopnamen gemaakt.
Dit zijn de eerste opnamen van het Residentie Orkest Den Haag, en buiten een 25 cm plaat met het Wilhelmus en Wien's Neerlands bloed, de enige opnamen die Peter van Anrooy gemaakt heeft. Er staan in ieder geval geen andere opnamen genoemd in "His Master Voice / De stem van zijn meester: The Dutch catalogus" (Alan Kelly, Jacques Klöters, Greenwood Press, 1997).

In 1900 componeerde Peter van Anrooy de Piet Hein Rhapsodie, gebaseerd op het bekende lied over de Zilvervloot. Aardig om deze compositie te kunnen horen, door hemzelf gedirigeerd, met zijn eigen Residentie Orkest.

Peter van Anrooy: Piet Hein Rhapsodie 8:18
Residentie Orkest o.l.v. Peter van Anrooy
78t 30 cm: HMV FD 16 (32-996/7) CD 8829-1/8830-2
Opname 17-10-1929

Edvard Grieg: uit "Sigurd Jorsalfar": Huldigings Marsch 7:46
Residentie Orkest o.l.v. Peter van Anrooy
78t 30 cm: HMV FD 17 (32-998/9) CD 8817-2/8818-2
Opname 15-10-1929

Download mp3

Max Strub (Mainz, 28.09.1900 - Bad Oeynhausen, 23.03.1966): Duits violist.
Opgeleid aan het conservatorium van Keulen als leerling van Bram Elderling (1865-1943), een leerling van Joseph Joachim.
Daarna concertmeester onder Fritz Busch bij de opera van Stuttgart en vervolgens vanaf 1922 concertmeester van de Staatskapelle Dresden, ook onder Fritz Busch
1924-1928: leidde de vioolklas van de Staatliche Musikschule Weimar
1927: concertmeester Staatskapelle Weimar. Richtte zijn eerste Strub-Quartett op (met Josef Krips, Rudolf Nel en Hans Schrader)
Concertmeester van de Berliner Staatskapelle o.l.v. Otto Klemperer
1934-1945: gaf les aan de Berliner Musikhochschule
1934: speelde in het Elly Ney trio (Elly Ney, piano; Ludwig Hoelscher, cello)
1938: vormde een trio met Adrian Aeschbacher, piano en Gaspar Cassado, cello
1946: hij richtte mede de Nordwestdeutsche Musikakademie Detmold (tegenwoordig: HochSchule für Musik Detmold) op
In de jaren '50 had Strub opnieuw een pianotrio met Hans Richter-Haaser, piano en Hans Münch-Holland, cello.

Karl Böhm (Graz, 28.08.1894 - Salzburg, 14.08.1981): Oostenrijks dirigent. Afgestudeerd jurist (1919) voordat hij voor de muziek koos. Conservatorium in Graz en Wenen, had o.m. les van Eusebius Mandyczewski (vriend van Brahms). Werkte met Karl Muck, Bruno Waltrer en Hans Knappertsbusch.
1927-1931: Darmstadt
1934-1943: Opera Dresden (opvolger van Fritz Busch die gevlucht was voor de Nazi's).
Böhm had een speciale band met Alban Berg, dirigeerde Wozzeck in 1928 in bijzijn van Berg. Ook had hij een speciale band met Richard Strauss, die Die schweigsame Frau (1935) en Daphne (1938) aan Böhm opdroeg.
Vanwege zijn Nazi-sympathieën kreeg hij een dirigeerverbod van 1945-1947.
1950-1954: Teatro Colón, Buenos Aires
1954-1956: Wiener Staatsoper
Böhm was vanaf 1957 succesvol in de Metropolitan, dirigeerde vanaf 1962 in Bayreuth, verscheen ook veel op de Salzburger Festspiele.
1967: benoemd als eredirigent van de Wiener Philharmoniker

Karl Böhm heeft erg veel opnamen gemaakt: vanaf 1935 voor HMV/Electrola, na de oorlog voor HMV, Decca, Vox, Philips, Urania en vanaf 1960 DGG.

Een opname uit 1939 op 5 dubbelzijdige 30 cm en één enkelzijdige Electrola. Ik heb er veel werk aan gehad: er zit af en toe een soort schilfertje in het schellak, die harde tikken veroorzaakt. Verder was deel 2 extreem zacht opgenomen.
Aardig is dat Strub cadensen speelt die ik niet ken. Wie weet welke cadensen hij speelt?
Overigens is mijn all-time favoriete uitvoering van dit concert die van Herman Krebbers o.l.v. Willem van Otterloo, een Philips-opname uit 1952.

Ludwig van Beethoven: Vioolconcert in D op.61 (1806)
1 deel 1: allegro ma non troppo 21:57
2 deel 2: larghetto; deel 3: rondo - allegro 20:39
Max Strub, viool; Sächsische Staatskapelle o.l.v. Karl Böhm
78t 30 cm: Electrola DB 5516-5520; DBS 5521
2RA.4130-2; 31-1; 32-2; 33-2; 34-2; 35-3; 36-1; 37-1; 38-3; 39-2; 40-2
Opname 29.06.1939
Totale tijd: 42:36

Download mp3

Lorenzo Molajoli (Rome, 1868 - Milaan, 04.04.1939): Italiaanse operadirigent. Opgeleid aan de Accademia di Santa Cecilia in Rome. Hij debuteerde in 1891.
Van 1926-1932 was hij de 'huisdirigent' van Columbia (dus wat Gustave Cloez was voor de Franse Columbia, Carlo Sabajno voor de Italiaanse HMV, Piero Coppola voor de Franse HMV en Landon Ronald voor de Engelse HMV). Molajoli's taak was om veel complete opera's op te nemen, nu dat vanwege de elektrische opnamen (dus met microfoon) in veel betere kwaliteit mogelijk was.
In 1916 en verder tussen 1927 en 1932 nam hij ca. 25 complete en verkorte opera's voor Columbia op. Ook begeleidde hij talloze zangers en zangeressen en nam een serie ouvertures en korte orkestwerken op.
Geweldige operadirigent! En Respighi doet hij ook erg sfeervol.

Ottorino Respighi: Fontane di Roma (1916)
1 La fontana di Valle Giula all' Alba 3:59
2 La fontana del Tritone al mattino 2:52
3 La fontana di Trevi al meriggio 3:58
4 La fontana di Villa Medici al tramonto 4:34
Symfonie Orkest Milaan o.l.v. Lorenzo Molajoli
78t 30 cm: Columbia 9833-9834 (W)BX 331; 335; 346; 349
Totale tijd: 15:23

Nr	Fontein	Matrixnr.	Opname	Bestelnr.
1	Valle Giula all' Alba	WBX 331	1928 09 28	9833
2	Tritone al mattino	WBX 335	1928 10 01	9833
3	Trevi al meriggio	WBX 346	1928 10 04	9834
4	Villa Medici al tramonto	WBX 349	1928 10 05	9834

Download mp3

Twee platen die o.a. in het onderwijs werden gebruikt om kinderen de instrumenten van het symfonie-orkest bij te brengen. En dat alles op slechts 4 plaatkanten. Dat leidt soms tot merkwaardige keuzes: piano, saxofoon, xylofoon en marimba ontbreken, en de harp wordt ingedeeld bij de percussie-sectie.
De platen zijn waarschijnlijk in 1926 opgenomen, aan de catalogusnummers te zien.
De 2 scans komen uit een catalogus, "The Gramophone in School" uit 1930. Daar staat precies vermeld welke fragmenten gespeeld worden (helaas niet door wie) en op welke andere HMV-platen je complete delen kunt beluisteren.
Bijzonder is verder dat elk fragment eindigt met een uitloopgroef, je moest dus steeds de naald een eindje verderop zetten om naar het volgende fragment te gaan. Bij de digitalisering heb ik alles per plaatkant gewoon aan elkaar gemonteerd.

Instruments of the Orchestra:

1 String section: 2:46
violin - viola - cello - double bass

2 Wood wind section: 2:50
piccolo - flute - oboe - cor anglais - clarinet - bassoon - wood wind ensemble

3 Brass wind section: 3:21
french horn - trumpet - tenor trombone - bass trombone - tuba brass ensemble

4 Percussion section: 3:05
timpani - side drum - cymbals - tambourine - castanets - glockenspiel -
tubular bells - celesta - harp

78t 30 cm: HMV C 1311-1312 (09401; 09402; 09408; 09403
Cc 9531-2A; 9532-1; 9533-4; 9534-2

Download mp3

Instruments of the orchestra

In mijn vorige post heb ik 2 platen uit ca. 1926 gepost met deze titel.
Ik heb eens onderzocht wat er in de periode van de 78t.plaat nog meer is uitgebracht op dit gebied, en op welke labels. Ik kom tot de volgende opnamen:

1921: HMV D 555-558 (akoestische opnamen)
1926: HMV C 1311-1312
1928: Columbia 9421-9422.
1942: Columbia 71607-D; 71608-D.
1947: HMV C 3619-3622, onder leiding van Sir Malcolm Sargent (deze upload).

Op mijn blog staan een aantal opnamen van Malcolm Sargent als dirigent: kijk rechts bij Labels, scroll naar Sargent Malcolm en je kunt er 6 opnamen met muziek van Coleridge- Taylor, Vaughan Williams, Haydn, Eck, Mozart en Britten downloaden.
Op mijn blog 78 toeren opera/zang staan ook opnamen van hem als koordirigent, in Bach, Holst en Händel (w.o. live-opnamen uit 1926).

Het is onduidelijk wat precies de leiding van Sir Malcolm Sargent inhoudt bij deze opnamen. Mogelijk is hij verantwoordelijk voor de repertoirekeuze, mogelijk speelt hij zelf de pianobegeleiding, want hij was een goed pianist.
In ieder geval erg leuk om opnamen te horen van Lionel Tertis, John Amadio, Frederick Thurston, Archie Camden, Dennis Brain en Sidonie Goossens.

Instruments of the orchestra

Recorded under the direction of Sir Malcolm Sargent

78t 30 cm: HMV C.3619-3622
Totale tijd: 32:47

Strings + celesta
1 Viool: Jean Pougnet
Altviool: Lionel Tertis
2 Cello: Anthony Pini
Contrabas: James W. Merritt
Celesta: Hubert Greenslade

Woodwind
3 Fluit: John Amadio
Piccolo: John Amadio
4 Hobo: Peter Newbury
Cor Anglais: Peter Newbury
5 Klarinet: Frederick Thurston
Basklarinet: Walter Lear
6 Fagot: Archie Camden
Contrafagot: Vernon Elliott

Brass
7 Hoorn: Dennis Brain
Trompet: Harry Mortimer
Trombone: Stanley Brown
Tuba: William Scannell

Harp en percussie
8 Harp: Sidonie Goossens
Percussie: J. Bradshaw
Slagtrommel, bastrommel, bekkens, triangel, castagnetten, tamboerijn
Xylofoon
Klokkenspel
Gong
Bellen

Nr.	Titel	Matrijsnr.	HMV	Opname	Tijd
1	Strings 1	2EA.12132-3	C.3619	1947 08 22	4:03
2	Strings 2; celesta	2EA.12164-1	C.3619	1947 07 07	4:09
3	Woodwinds 1	2EA.11984-1	C.3620	1947 05 14	4:24
4	Woodwinds 2	2EA.11985-1	C.3620	1947 05 14	3:23
5	Woodwinds 3	2EA.11987-1	C.3621	1947 05 14	4:01
6	Woodwinds 4	2EA.12133-1	C.3621	1947 06 17	3:52
7	Brass	2EA.11986-1	C.3622	1947 05 14	4:39
8	Harp; percussie	2EA.12134-1	C.3622	1947 06 17	4:16

Download mp3

Het Léner String Quartet uit Hongarije werd opgericht in 1918 door Jenö Léner (24.06.1894 - 29.11.1948) en bestond in de originele bezetting tot 1941. Vanaf 1942 werd in wisselende samenstellingen gespeeld, tot de dood van Jenö Léner in 1948.
Een van de beroemdste kwartetten in de periode tussen de twee wereldoorlogen, in de romantische traditie.
Het kwartet begon in 1922 met het maken van opnamen.
Het is het eerste strijkkwartet dat complete opnamen maakte van alle strijkkwartetten van Beethoven, een project dat werd begonnen in 1926, vanwege Beethoven's 100e sterfjaar in 1927.

De samenstelling van het kwartet in de periode 1918-1941:
Jenö Léner, eerste viool;
Jószef Smilovits, tweede viool;
Sándor Roth, altviool;
Imre Hartmann, cello.

De kwaliteit van de platen is niet optimaal, dat is met name aan het begin van het eerste deel te horen. Maar voor een opname van 91 jaar geleden klinkt het na bewerking alleszins redelijk.

Beethoven: Strijkkwartet in F no.1 op.18 no.1 (1799)
1 allegro con brio 6:45
2 adagio affettuoso ed appasionato 7:48
3 scherzo - allegro molto 2:37
4 allegro 5:20
Léner String Quartet
78t 30 cm: Columbia L 1842-1844 (W)AX 2043-2046; 2052-2053
Opname 1-3: 25.10.1926
Opname 4: 27.10.1926
Totale tijd: 22:30

Download mp3

Dupré thuis in Meudon, 1938

Marcel Dupré (Rouen, 03.05.1886 - Meudon, 30.05.1971) was een Frans componist, organist en docent.
Vanaf zijn 12e krijgt hij zijn eerste aanstelling als organist in Rouen, en krijgt hij les van Alexandre Guilmant (1837-1911).
1902-1914: Conservatorium van Parijs. Hij studeert orgel bij Alexandre Guilmant, piano bij Louis Diémer en compositie bij Charles-Marie Widor.
1906: Dupré werd assistent van Widor (1844-1937) in de kerk St. Sulpice in Parijs en volgde hem in 1934 als organist op, een post die hij behield tot zijn dood in 1971.
1914: ontving de Grand Prix de Rome voor zijn cantate Psyché.
1926-1954: docent orgel en improvisatie aan het Conservatorium van Parijs, daarna tot 1956 directeur van dit instituut.
Tot zijn bekendste orgelleerlingen behoren Marie-Claire Alain, Jeanne Demessieux, Jean Guillou, Jean Langlais en Olivier Messiaen.

In 1920 en 1921 gaf Dupré een cyclus van 10 concerten met het complete orgelwerk van J.S. Bach, alles uit het hoofd gespeeld. In totaal gaf hij meer dan 2000 orgelconcerten in Europa, Amerika, Canada en Australië.

Marcel Dupré stierf op Pinksteren in de middag, na ’s ochtends nog het ochtendofficie te hebben gespeeld.

Dupré schreef hoofdzakelijk composities voor orgel, sommige razend moeilijk. Hij was een briljant organist die buitengewoon goed kon improviseren. Bovendien schreef hij diverse boeken over orgelspel w.o. Méthode d'orgue (1927), harmonische analyse, fuga en orgelbouw.

In deze post horen we twee opnamen met composities van César Franck die Marcel Dupré in 1926 heeft opgenomen voor HMV, spelend op het orgel van de Queen’s Hall in Londen.

Marcel Dupré, orgel van de Queen's Hall, Londen:

1 César Franck: Pièce Héroique (1878) 7:18

78t 30 cm: HMV D 1115 (09375/4) CR 486/7
Opname 21.06.1926

2 César Franck: Pastorale in E op.19 no.4 (1860-1862) 7:25

78t 30 cm: HMV D 1145 (09394/5) CR 817/8
Opname 01.10.1926

Download mp3

De tweede post met 78t.platen van Marcel Dupré (03.05.1886 - 30.05.1971), Frans organist, componist en docent. Kijk bij mijn vorige post voor meer informatie over hem.

Marcel Dupré, orgel Queen's Hall, Londen:

1 Louis-Claude Daquin (1694-1772): “Noël” with variations 3:49
Opname 01.10.1926

2 Louis Nicolas Clérambault (1676-1749): Dialogue 3:16

78t 30 cm: HMV D 1137 (09391/2) CR 788/9
Opname 22.10.1926

3 Johann Sebastian Bach: Prelude en fuga in G BWV 541 7:52
78t 30 cm: HMV D 1402 (09453/4) CR 1414/5

Opname 01.06.1927

Download mp3

Marcel Dupré (Rouen, 03.05.1886 - Meudon, 30.05.1971) was een Frans componist, organist en docent.

In deze derde en voorlopig laatste post van deze belangrijke organist drie 25 cm HMV opnamen. Waarschijnlijk zijn ze alle drie in 1926 opgenomen, maar ze staan helaas noch in de CHARM database, noch in de Classical Discography genoemd.

Marcel Dupré, orgel van de Queen's Hall, Londen:

1 Felix Mendelssohn: Orgelsonate no.4 in Bes: 6:03
allegretto
finale
78t 25 cm: HMV E 438 (9727/6) BR 514-1 / 513-1
Opname 25.06.1926

2 Marcel Dupré: Prélude en fuga in g 5:50
78t 25 cm: HMV E 454 (9751/9725) BR 488-5 / 489-3

3 Johann Sebastian Bach: 2 koralen: 6:12
Christ, unser Herr, zu Jordan kam BWV 684
Wachet auf, ruft uns die Stimme BWV 645
78t 25 cm: HMV E 471 (2-9278/9) BR 1413-2/1412-1

Download mp3

Willem Andriessen (Haarlem, 25.10.1887 - Amsterdam, 29.03.1964): Nederlands pianist, componist en dirigent.
Oudste zoon van organist, componist en koordirigent Nico Andriessen (1845-1913), broer van componist Hendrik Andriessen (1892-1981) en beeldhouwer Mari Andriessen (1897-1979). Grootvader Willem Vester en moeder Gesina Vester waren kunstschilders.
1903-1906: Conservatorium Amsterdam, studeerde bij Jean-Baptiste de Pauw (piano) en Bernhard Zweers (compositie)
1908: Prix d'Excellence, met o.a. zijn eigen pianoconcert in Des.
1910-1917: hoofdleraar piano aan het Koninklijk Conservatorium Den Haag
1923-1937: hoofdleraar piano aan het Conservatorium van Amsterdam
1937-1952: directeur van het Conservatorium van Amsterdam

Willem Andriessen heeft in 1924 in 3 sessies plaatopnamen gemaakt voor HMV.
Op 27.08.1924 heeft hij 8 plaatkanten opgenomen, waarvan helaas niets is uitgebracht. De platen van de sessies van 1 en 2 december 1924 zijn uitgebracht en zijn hieronder in schema te zien.

Hij heeft in 1957 nog een 25 cm LP opgenomen voor Philips (zie mijn blog 33 toeren klassiek).
Er is ook een radio-opname van 14.10.1957 met Willem Andriessen, piano en dirigent Bernard Haitink met het Radio Philharmonisch Orkest, waarin Andriessen zijn eigen pianoconcert in Des uitvoert.
Ook is er een radio-opname van 13.03.1958 met Willem Andriessen, piano en dirigent Eduard van Beinum met het Concertgebouw-orkest, met het 4e pianoconcert van Beethoven.

Ik heb in mijn collectie de HMV B 4659 en B 4660, zijn eerste uitgebrachte opnamen. Helaas is B4660 niet optimaal van kwaliteit, m.n. bij de walsen van Brahms neemt de ruis toe naarmate de plaat vordert. Maar geweldig om deze pianist, die helaas zo weinig heeft opgenomen, eens in het zonnetje te kunnen zetten.

	HMV	Labelnr	Matrijsnr	Titel	Datum
1	B 4659	7-95500	Bb 5402-3	Chopin: Mazurka op.17 no.1	1924 12 01
2	B 4659	7-95501	Bb 5403-1	Sinding: Frühlingsrauschen op.32 no.3
3	B 4660	7-95502	Bb 5404-1	Moszkowski: Serenade op.15 no.1
4	B 4660	7-95503	Bb 5405-1	Brahms: Walsen op.39 nos.1, 2, 15
5	C 4832	2-095500	Cc 5406-1	Chopin: Études op.25 nos.8, 4, 2
6	C 4832	2-095501	Cc 5407-2	Chopin: Études op.10 nos. 2, 5
7	D 974	2-098000	Cc 5414-2	Grieg: Vi.sonate op.45 no.1 pt. 1 + Sam Swaap, viool	1924 12 02
8	D 974	2-098001	Cc 5415-2	Grieg: Vi.sonate op.45 no.1 pt. 2 + Sam Swaap, viool
9	D 975	2-098002	Cc 5416-2	Grieg: Vi.sonate op.45 no.1 pt. 3 + Sam Swaap, viool
10	D 975	2-098003	Cc 5417-1	Brahms: Vi.sonate in D op.108: adagio + Sam Swaap, viool

1 Chopin: Mazurka op.17 no.1 2:21
2 Sinding: Frühlingsrauschen op.32 no.3 2:51
78t 25 cm: HMV B 4659 (7-95500/1) Bb 5402-3/Bb 5403-1

3 Moszkowski: Serenade op.15 no.1 1:50
4 Brahms: Walsen op.39 nos.1, 2, 15 3:18
78t 25 cm: HMV B 4660 (7-95502/3) Bb 5404-1/Bb 5405-1

Willem Andriessen, piano

Opname 01.12.1924

Download mp3

Albert Wolff

De komende tijd ga ik behalve nieuwe transfers, ook oude transfers updaten. Ik ben in 2010 met bloggen begonnen, en als ik sommige vroege transfers beluister ben ik niet tevreden, dus dat ga ik geleidelijk aan verbeteren. Deze prachtige opnamen van Albert Wolff betreffen zo'n update.

Albert Wolff (Parijs, 19.01.1884 - Parijs, 20.02.1970): Frans dirigent, componisten docent van Nederlandse afkomst. Hij ging als 12-jarige naar het Conservatorium in Parijs. In 1906 kwam hij bij de staf van de Opéra-Comique, maakte zijn debuut als dirigent in 1909 en bleef tot de eerste wereldoorlog bij dit gezelschap. Hij vocht mee in deze oorlog, o.a. als piloot, en werd gedecoreerd voor zijn moed.

Krap 2 seizoenen, vanaf 1919, dirigeerde hij bij de Metropolitan in New York, o.a. zijn eigen opera L’oiseau bleu.
Van 1921-1924 dirigeerde hij weer bij de Opéra-Comique, richtte ondertussen Les Concerts Modernes Paris op, een plek om nieuwe muziek uit te kunnen voeren.
In 1925 werd hij tweede dirigent bij de Concerts Pasdeloup, en van 1928-1934 eerste dirigent bij de Association des Concerts Lamoureux.
Van 1934-1940 was Wolff eerste dirigent bij de Concerts Pasdeloup.
Ondertussen bleef Wolff ook bij de Opéra-Comique dirigeren, waar hij in totaal 124 opvoeringen van Pelléas et Mélisande van Debussy heeft gerealiseerd.

Wolff dirigeerde diverse premières, o.a. de symfonie no.4 van Albert Roussel, die aan hem was opgedragen (1935).
1940: trouwde met de Franse mezzo-sopraan en alt Simone Ballard (ca. 1897 - ca. 1974)

Gabriel Fauré

Pelléas et Mélisande is een toneelstuk van de Belgische schrijver Maurice Maeterlinck, dat in 1893 voor het eerst werd opgevoerd. Het stuk inspireerde diverse componisten: Gabriel Fauré schreef toneelmuziek (1898), Claude Debussy een opera (1902), Jean Sibelius toneelmuziek (1905) en Arnold Schönberg een symfonisch gedicht (1905).

Gabriel Fauré kreeg de opdracht muziek te componeren voor de Engelse uitvoering van het toneelstuk, wat plaats vond in 1898 in Londen, in aanwezigheid van een enthousiaste Maeterlinck. Uit die muziek voor kamerorkest, georkestreerd door Charles Koechlin, heeft Fauré later een suite voor orkest gemaakt.

De 24-jarige Maurice Ravel schreef het stuk Pavane pour une infante défunte voor piano solo. Het had erg veel succes, en in 1910 maakte Ravel een bewerking voor orkest. Later ergerde hij zich aan de populariteit van dit stuk, omdat Ravel vond dat hij veel betere werken geschreven had die minder succes hadden.

Aan de scan van het label is te zien dat de mensen van Polydor moeite hadden met de juiste schrijfwijze…

Gabriel Fauré: Pelléas et Mélisande 13:04
Prélude - Andante quasi allegretto ("fileuses") - Sicilienne
Berliner Philharmoniker o.l.v. Albert Wolff
78t 30 cm: Polydor 66725-6 (F20068-70)
Opname 1928

Maurice Ravel: Pavane pour une infante défunte 5:11
Berliner Philharmoniker o.l.v. Albert Wolff
78t 30 cm: Polydor 66726 (F 20071)
Opname 1928
Download Fauré Ravel mp3

César Franck: Psyché 17:51
Le sommeil de Psyché - Psyché enlevée par les Zephirs - Psyché et Eros
Association des Concerts Lamoureux, Paris o.l.v. Albert Wolff

78t 30 cm: Decca (Polydor Series) CA.8192-3
2198-2200, 2005 bmp

Download Psyché mp3

Leopold Stokowski (Londen, 18.04.1882 - Nether Wallop, Hampshire, 13.09.1977): Engelse dirigent, met een Poolse vader en een Ierse moeder. Enkele highlights:
1909-1912: Cincinnati Symphony Orchestra
1912-1938: Philadelphia Orchestra
1940-1942: Richtte het All-American Youth Orchestra op en toerde daarmee door Noord- en Zuid Amerika
1945-1946: Hollywood Bowl, Los Angeles
1946-1949: gastdirecties bij New York Philharmonic Symphony Orchestra
1949-1951: co-dirigent samen met Mitropoulos van de N.Y.Ph.S.O.
1955-1961: Houston Symphony Orchestra
1962-1972: American Symphony Orchestra, opgericht door Stokowski, bedoeld om klassieke muziek te demystificeren en toegankelijk voor iedereen te maken.
Hij verscheen in twee films in 1937: The big broadcast en One hundred men and a girl.
Het meest beroemd werd ij door zijn zijn samenwerking met Walt Disney in Fantasia (1939)

Edna Phillips (Reading, Pennsylvania, 07.01.1907 - 02.12.2003): Amerikaanse harpiste. Studeerde bij Floris Wightman en Carlos Salzedo.
1930-1946: eerste harpiste van het Philadelphia Orchestra (op een sabbatical na van 1941-1942).
1932-1972: Gaf les aan het Philadelphia Conservatory of Music.
Ze bestelde een aantal composities bij eigentijdse componisten als Alberto Ginastera, Ernst Krenek, Paul White en Ernö von Dohnányi.

Leopold Stokowski, Philadelphia Orchestra:

1 Claude Debussy: Danse sacrée, Danse profane 10:21
Edna Phillips, harp
Opname Camden, N.J., 04.04.1931
2 Ambroise Thomas - "Mignon": Gavotte 1:58
Opname Camden, N.J., 04.05.1929

78t 30 cm: HMV DB 1642-3 (42-1184; 1185; 1190; 1188)
CVE 69002-2; 69003-1; 69004-1; 47987-2

Download mp3

Hij was van dit orkest eerste dirigent in de periode 1928-1934.
Drie composities van drie verschillende componisten, geïnspireerd door Spanje.

Rimsky-Korsakov

Nicolai Rimsky-Korsakov (18.03.1844 - 21.06.1908) was van adellijke familie.
Hij werd in 1871 aangesteld als hoogleraar compositie en instrumentatie aan het conservatorium te Sint-Petersburg. Veel belangrijke componisten kregen bij hem les, onder anderen Anatoli Ljadov, Anton Arenski, Aleksander Glazoenov, Ottorino Respighi, Nikolai Mjaskovski, Igor Stravinsky en Sergej Prokofjev.
Hij maakte deel uit van het "Machtige hoopje" (met Balakirev, Borodin, Moussorgsky en Cui), wat zich inzette voor nationalistische muziek.

Hij schreef o.a. 15 opera's, 2 symfonieën, symfonische gedichten (w.o. Schéhérazade), zo'n 60 liederen en veel bewerkingen van Russische volksliederen.

Emmanuel Chabrier

Emmanuel Chabrier (18.01.1841 - 13.09.1894) studeerde aanvankelijk rechten en werkte van 1861 tot 1880 bij het ministerie van Binnenlandse Zaken in Parijs.
Chabrier was een bewonderaar van Wagner.
Hij zat midden in het Franse culturele leven, was o.a. bevriend met de dichter Paul Verlaine, de schrijver Emile Zola, de schilders Monet en Manet, de componisten Chausson, Fauré en d'Indy.

Hij had een indrukwekkende verzameling impressionistische schilderijen.
Hij componeerde opera's, liederen en pianomuziek van hoge kwaliteit. De Capriccio Espagnol behoort tot zijn bekendste composities.

Een jonge Maurice Ravel

Maurice Ravel (07.03.1875 - 28.12.1937): Frans componist. De Rapsodie Espagnole behoort tot zijn vroege werken, evenals de beroemde Pavane pour une infante défunte (zie vorige post van Albert Wolff).

Albert Wolff, Association des Concerts Lamoureux:

1 Nicolai Rimsky-Korsakov: Capriccio Espagnol op.34 (1887) 13:37
78t 30 cm: Polydor 67009 A/B; 67010 A 1803-5 BMP
Opname 1930

2 Emmanuel Chabrier: España, Rhapsodie (1883) 6:38
78t 30 cm: Polydor  67040 2085/6 BMP
Opname 1932

3 Maurice Ravel: Rapsodie Espagnole (1907-8) 15:46
78t 30 cm: Polydor 67052-3 2213/4, 2239-40 BMP
Opname 1933

Download mp3

Felix Weingartner, voluit Paul Felix Weingartner, Edler von Münzberg (Zara, 02.06.1863 - Winterthur, 07.05.1942): Oostenrijks dirigent, componist en pianist. Studeerde bij Wilhelm Mayer (1831-1898), die ook les gaf aan Ferruccio Busoni, en had les van Carl Reinecke en Salomon Jadassohn. Werd in Weimar een van de leerlingen van Franz Liszt.
1884: Liszt hielp met de productie van de opvoering van Weingartners opera Sakuntala. Werd dirigent bij de opera van Königsberg
1885-1887: Kapellmeister in Danzig
1887-1889: Hamburg
1889-1891: Mannheim
1902: dirigeerde in Mannheim alle 9 symfonieën van Beethoven
1907-1910: Wiener Hofoper, als opvolger van Gustav Mahler
1908-1927: Wiener Philharmoniker
1912-1914: Kapellmeister in Hamburg (opnieuw), en Boston Opera Company (U.S.A.)
1927-1934: Bazel Symfonie-Orkest
Weingartner gaf ook les (o.m. aan Paul Sacher en Josef Krips). Hij gebruikte daarbij filmopnamen van zichzelf als didactisch hulpmiddel.

Weingartner componeerde 11 opera's, 7 symfonieën, 4 symfonische gedichten, liederen en kamermuziek in een laat-romantische stijl.

Hij was de eerste die alle 9 symfonieën van Beethoven opnam, en de tweede (na Leopold Stokowski) die de 4 symfonieën van Brahms op de plaat zette.

Een van mijn favoriete dirigenten, nogal onderschat vind ik. Een dirigent, dichter in de sfeer van Toscanini dan in de sfeer van Furtwängler. Een hekel aan overdreven geromantiseer en tempi e.d., hij had om die reden felle kritiek op Hans vond Bülow. Verfrissend, zeker gezien de tijd waarin hij dirigeerde.

Op Facebook staat een filmpje waarop we Weingartner de ouverture van Der Freischütz van Weber zien dirigeren (1932), met Marcel Moyse als fluitist in het orkest. We zien een sobere manier van dirigeren.

In 1910 en 1913 nam hij enkele platen op met zijn 3e vrouw mezzo-sopraan Lucille Marcel (1877-1921) (hij is in totaal 5 keer getrouwd geweest) en nog 2 orkestplaten in 1914. Vanaf juni 1923 tot februari 1940 heeft hij veel complete werken voor Columbia opgenomen.

Weingartner heeft de 8e symfonie van Beethoven 3x opgenomen: een akoestische opname in 1923, een elektrische in 1927 (deze opname) en tot slot nog één in 1936.
Deze opname was onderdeel van de herdenking van het sterfjaar van Beethoven in 1927, waarbij Columbia als eerste platenlabel alle elektrisch opgenomen symfonieën van Beethoven uitbracht met de volgende dirigenten:

Symfonie no.1: Sir Georg Henschel (1926-1927)
Symfonie no.2: Sir Thomas Beecham (1926)
Symfonie no.3: Sir Henry J. Wood (1926)
Symfonie no.4: Sir Hamilton Harty (1926)
Symfonie no.5: Felix Weingartner (1927)
Symfonie no.6: Felix Weingartner (1927)
Symfonie no.7: Felix Weingartner (1927)
Symfonie no.8: Felix Weingartner (1927)
Symfonie no.9: Felix Weingartner (1926)

Lastig was dat bij enkele plaatkanten tijdens deze opname de snelheid iets toeneemt, waardoor de toon zakt als de plaat met een constante snelheid wordt afgespeeld. Ik heb dat geprobeerd te corrigeren. Verder vind ik het een erg heldere opname voor die tijd waar ik met veel plezier naar luister.

Ludwig van Beethoven: Symfonie no.8 in F op.93 (1812):
1 allegro vivace e con brio 7:01
2 scherzando: allegretto 3:21
3 tempo di menuetto 3:46
4 allegro vivace 7:34
Royal Philharmonic Orchestra o.l.v. Felix Weingartner
78t 30 cm: Columbia L 1903-5
1: Opname 28-11-1927 (W)AX 2412-13
2-4: Opname 27-11-1927 (W)AX 2404-2407
Totale tijd: 21:42

Download mp3

William Murdoch (10.02.1888 - 09.09.1942): Australische pianist, componist en schrijver. Opgeleid op het conservatorium in Melbourne (bij William Adolphus Laver). Hij won een beurs waardoor hij in Londen 4 jaar kon studeren aan het Royal College of Music bij de Deen Frits Hartvigson (1841-1919).
Debuut in 1910.
Maakte tournees door Australië met achtereenvolgens Louise Kirkby Lunn (1912), en Clara Butt met haar man Kennerley Rumford (1913).
1914: tournee door Amerika en Canada
Hij speelde veel kamermuziek, samen met de violist Albert Sammons, richtte de Chamber Music Players op met daarin Albert Sammons, Lionel Tertis en Lauri Kennedy, nam trio's op voor Columbia met Arthur Catterall (viool) en W.H. Squire (cello).
In 1919 speelde hij piano bij de eerste opvoering van het pianokwintet van Elgar (met Albert Sammons, W.H. Reed, Raymond Jeremy en Felix Salmond).
1929: tournee door Australië met Australische bariton Harold Williams
1930-1936: professor aan het College of Music in Londen.
Hij schreef een boek over Brahms (1933) en Chopin (1934).

Hij is 3x getrouwd geweest: van 1915-1920 met Ellen Josephine Tuckfield (1890-1920) tot aan haar dood; met Dorothy Violet Lang in 1921, en na de scheiding in 1925 met Antonia Dorothea Meek.

In het begin van de Ballade van Chopin is flink wat ruis hoorbaar, maar dat verdwijnt snel. En ook op het eind van track 2 komt flink wat ruis opzetten.

William Murdoch, piano:

1 Chopin: Ballade no.3 in As op.47 6:44
78t 30 cm: Columbia 9367 (W)AX 2620 / 2621
Opname 20.04 1927

2 Rachmaninoff: Prelude in cis op.3 no.2 3:37
3 Rachmaninoff: Prelude in g op.23 no.5 3:20
78t 30 cm: Columbia DX 244 WAX 5613 / 5614
Opname 05.05.1931

4 Sibelius: Valse triste op. 44 3:39
5 Grieg: Norwegian bridal procession 3:42
78t 30 cm: Columbia DX 314 CAX 6226 / 6229
Opname 30.09.1931 / 08.10.1931

Download mp3

Twee opnamen van hetzelfde werk, gespeeld door het beroemde Trio Moyse, dat bestond van 1934-1954. De bezetting:
Marcel Moyse, fluit
Blanche Honegger-Moyse, viool en altviool
Louis Moyse, piano en fluit
In 1938 zaten ze nog op het HMV DB-label, in 1947 werd een nieuwe opname uitgebracht op het goedkopere plumlabel HMV C.

Marcel Moyse (Saint-Amour, 17.05.1889 - Brattleboro, Vermont, 01.11.1984): Frans fluitist, grondlegger van de moderne Franse fluitschool. Hij studeerde aan het Conservatoire de Paris bij de fluitvirtuozen Philippe Gaubert, Adolphe Hennebains en Paul Taffanel.
1913: tournee met Nellie Melba door Amerika in haar privé-trein
Een groot aantal stukken werd speciaal voor hem geschreven, zoals het fluitconcert van Jacques Ibert uit 1934 en het eerste deel van Joueurs de flûte van Albert Roussel. Daarnaast was hij een inspirerend docent:

1932 – 1940: Conservatorium Parijs

1946 – 1948: Conservatorium Genève

1960 – 1970: Masterclasses in Zwitserland, U.S.A., Engeland, Japan.
Marcel Moyse schreef ook veel etudes en studiemethoden voor de fluit, waaronder toonaangevende boeken over toonvorming en interpretatie.
1951: Hij richtte in de Verenigde Staten samen met Adolf en Hermann Busch en Rudolf Serkin de Marlboro Music School and Festival op.

Louis Moyse (Scheveningen, 14.08.1912 - 30.07.2007): Frans fluitist, pianist en componist. Hij had les van zijn vader en diens leraar, fluitist Philippe Gaubert (1879-1941).
In 1939 trouwde hij met Blanche Honegger.
Hij gaf 27 jaar lang les aan het Marlboro College, was docent aan de Boston University en aan de universiteit van Toronto.
In 1974 trouwde hij met Janet White Moyse met wie hij uitgebreid op tournee ging.
Zijn laatste jaren woonde hij in Frankrijk, Montpelier.

Blanche Honegger Moyse(Genève, 23.09.1909 - Brattleboro, Vermont, 10.02.2011): Zwitserse violiste en dirigent. Speelde viool vanaf haar 8e, studeerde bij Adolf Busch en debuteerde met het Orchestre de la Suisse Romande op haar 16e met het vioolconcert van Beethoven.
Haar vioolcarrière eindigde in 1966 vanwege een blessure, waarna ze zich toelegde op het dirigeren van koorwerken van Bach. Volgens de kritieken waren dat buitengewoon indrukwekkende vertolkingen.
Op haar 78e debuteerde ze als dirigent van de Blanche Moyse Chorale en het orkest van St. Luke in Carnegie Hall met het Weihnachtsoratorium van Bach.

J.S. Bach: triosonate in G BWV 1038
largo - vivace - adagio - presto
Trio Moyse:
Marcel Moyse, fluit
Blanche Honegger-Moyse, viool
Louis Moyse, piano

78t 30 cm: HMV DB 5076 2LA 2414-3 / 2LA 2415-1
Opname 27.04.1938
Tijd: 8:42

Download HMV DB 5076

78t 30 cm: HMV C.3671 2EA.12202-1 / 2EA.12203-1
Opname 21.07.1947
Tijd: 9:23

Download HMV C.3671

Johann Sebastian Bach is vandaag 333 jaar geleden geboren! Om dat feit te vieren, en omdat 3 een heilig getal is en Bach uiteraard ook geloofde in de heilige 3-eenheid, is het een mooi moment om een Bach-opname uit mijn verzameling op te diepen van de Belgische violist Alfred Dubois met pianist Marcel Maas.

Alfred Dubois (Molenbeek, Brussel, 19.11.1898 - Brussel, 24.03.1949): Belgisch violist. Studeerde vanaf 1910 aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel, bij Alexandre Cornélis. Hij slaagde in 1913 maar bleef daarna bij Cornélis studeren tot diens dood in 1917. Daarna nam hij les bij Eugène Ysaÿe. Hij had een carrière als solist in de jaren '20 en '30.
Hij vormde een duo met pianist Marcel Maas en speelde vanaf 1925 in het Trio de la Cour de Belgique (met Emile Bosquet, piano en Maurice Dambois, cello).
1927: volgde Ysaÿse op als docent aan het conservatorium van Brussel. Arthur Grumiaux werd zijn belangrijkste leerling, er ontstond een warme vriendschap. Grumiaux was 8 jaar assistent van Dubois en nam na diens dood de opleiding over.
1938-1939: tournee door Amerika als solist en met Marcel Maas. Terug in België richtte hij het Quatuor Artis op met Alfred Dubois, 2e viool, Robert Courte, altviool en Robert Maas, cello.
Dubois was ook een bekwaam vioolbouwer.

Marcel Maas (Clermont-Ferrand, 07.05.1897 - Sint-Genesius-Rode, 11.06.1950): Nederlands-Belgische pianist. Zijn Nederlandse vader was een operazanger (bas). Zijn broer was Robert Maas, cellist van het befaamde Pro Arte Kwartet.
Hij studeerde aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel bij Arthur de Greef (1862-1940). Hij werd in 1933 zelf professor aan het conservatorium.
Hij vormde een duo met violist Alfred Dubois.

Johann Sebastian Bach: Sonate no.6 in G BWV 1019 16:51
allegro - largo - allegro - adagio - allegro
Alfred Dubois, viool; Marcel Maas, piano
78t 30 cm: Columbia LFX 272-273 CLBX 114-2; 115-2; 116-2; 117-2
Opname 04.07.1932

Download mp3

Hans Knappertsbusch 4: Haydn (Electrola, 1941)

Samuel Dushkin, Igor Stravinsky: Vioolconcert in D (DGG, 1935)

Frits Schuurman, Residentie Orkest (Decca, ca. 1946)

Peter van Anrooy, Residentie Orkest (HMV, 1929)

Max Strub 2: Beethoven vioolconcert (Electrola, 1939)

Lorenzo Molajoli: Respighi (Columbia, 1928)

Instruments of the Orchestra: HMV 1311-1312

Instruments of the orchestra 2: Sir Malcolm Sargent (HMV, 1947)

Léner String Quartet 9: Beethoven (Columbia, 1926)

Marcel Dupré 1: Franck (HMV, 1926)

Marcel Dupré 2 (HMV, 1926, 1927)

Marcel Dupré 3: Mendelssohn, Dupré, Bach (HMV, 25 cm)

Willem Andriessen: HMV, 1924 + discografie 78t

Albert Wolff 1: Fauré, Ravel (Polydor, 1928); Franck (Decca, 1933)

Leopold Stokowski: Debussy, Thomas (HMV, 1931, 1929)

Albert Wolff 2 - España! (Polydor, 1930-1933)

Felix Weingartner 6: Beethoven Symfonie no.8 (1927)

William Murdoch 2: Chopin, Rachmaninoff, Sibelius, Grieg (Columbia, 1927, 1931)

Trio Moyse: Bach (HMV, 1938, 1947)

Alfred Dubois, Marcel Maas: Bach (Columbia, 1932)